හැමදාමත් මම යන මග
මා පිළිගෙන පාඩුවේම
උන් කඩුල්ල ඇයිදෝ අද
මට හරස්වෙලා
වෙනදා මම එන පාරේ
ගෞරවයෙන් පාත්වෙලා
ඉනි වැට පහුකර යන්නට
හිටි කඩුල්ල හරස්වෙලා
ආරවුලට වගේ ඉඳන්
ඉනිවැට මත්තේ ඉඳගෙන
ආඩම්බරයෙන් වාගේ
බලන් ඉන්නවා උදේම
සතියක පටන්
දැඟලුව ගැලවෙන්නට
මගේ තනි හිත
දැම්මා අද උදේ
මහනාම පාලමෙන්
නිල්වලා ඟගට
දවස් ගණන් පහුගිය දිනවල
බලන් උන්නා එයි කියා නුඹ
ලඟටම මගේ..
එක එක එවුන් එක එක කතා
කිව්වත් ඇහුවේ නෑනේ මං
තනියම බලන් හිටියා නුඹ
එනකන් එළිපත්තේ..
එනවා කියලා කියපු නුඹ
ඇවිත් තිබුණේ වෙන තැනකට
බලන් හිටපු මම තනියම
ගියා ඉතින් ගේ ඇතුලට
හිතින් බැනලා නුඹට හොඳට
දැනේ තනිකම අදනම්
දරාගනු බැරිතරම්
කුමක් කරම්ද මං
නැතිවිට හසරක් අද
ළඟින් උන් නුඹ
ගිහින් අතහැර
බලා ඉනු මිස මට
කල හැක්කක් නොමැත අද
අනේ ඊයේ පෑයූ තරුව
අද තනියම හිනහෙන විට
තවමත් හිඳී මම
තනිවම මෙතැන්හිම
සීත හිමකැට වැටෙන සීතල
කඳුකරේ සිසිලස මැදින්
දෝතට ගෙන තදකරන්
ගෙන ආවෙමි එක හිම මිටක
පැමිණ ගෙපැලට විගස බැලුවෙමි
ගෙනා හිම මිට තබන අටියෙන්
අහෝ කෝ හිම..දියව ගොස් ඇත
හිතාගනු බැරි ඉක්මණින්
යනවිට පාර තොට මේ දිනවල දුටිමි
ඇතිබව වසා තාප්ප එක පෙලට මෙහී
හිනා මූණු හිත හොඳ චන්ඩිත් පෙලකී
අහිංසක කමට ඉන්නා හැටි අගනී
ඡන්ද කාලේ පේනා මේ මූණු කැල
කොහේ සැඟවෙත්ද පසුවූ විට මෙකල
හාල් පොල් සාරි පුදනා විට එකල
දෑත බදා දුන් ඡන්දය වෙයි ප්රබල
නිවා දමනවා ජන දුක් එක රැයකින්
කියා යදී ජනතා ඡන්දය සතොසින්
මුසා වදන් දෙඩුවත් ඒ නැවෙන දිවෙන්
කෙසේ සොයම්දො ඡන්දෙන් පසු මැතිඳුන්
හිමිනොවන අතීතයේ සිට
හිතනොඑන අනාගතයට
පියවර මැන්නෙමි...
තබන තබන පියවරක් පාසා
දකින් දකින තොටුපලක් පාසා
රැගෙන ගිය එකම දෙය
නුඹේ මතකයයි..
අමතක කරන්නට බැරි..
නෙත් දෑල සීතලෙන් ගැහෙනා
පාළු යාමයේ
හිතගාව පෙම්කතා නොලියන්
සොඳුරු මියැසියේ
හිතගාව පෙම්කතා ලියනා
මිහිරි රාත්රියේ
මල්යාය එකලුවී කියාවි
මගේ ආදරේ
මේ පාළු නිම්නයේ ගෙවනා
අඳුරු ජීවිතේ
හඳපාන සේ දිලී තියේවි
නුඹේ ආදරේ
සිංහ ගර්ජනා
සිංහ සෙයියාව
සිංහ මූණු
නරි රැළක්
තව තැනක
බෝතලයක්
කාලය තරම් දිග සිහිනය
හිතේ දරා
සීලය දරන් සිත තව
ඈතටම ගියා
ආලය තරම් කවියක් මට
නොමැති නියා
තාලය නුඹයි ජීවන
ගීයටත් සදා
ඇතිමුත් පියාපත් හීනය
ඉගිලෙන්න
බැරිමුත් සිතේ කවිකම් යලි
පුබුදන්න
නැතිමුත් තවත් දිරි ඉදිරියටම
යන්න
නුඹවත් දෑල වනු මැන අදවත්
ඔන්න
ජනරග විජඉදු දේවසුරේන්ද්ර නිර්මාණයක්