Geethi May 31, 2011 at 7:37 AM

Nice,,,,,:)

Janaranga Dewasurendra May 31, 2011 at 7:49 AM

ස්තූතියි...යාළුවා..මට මේ ගීති කියන නම හොඳට හුරුයි වගේ

Anonymous May 31, 2011 at 10:22 AM

ගීත් බ්ලොග් අවකාශයේ යන යන තැන හමුවෙන කෙනෙක්...ඒ තරමට කියවනව. ඒ තරමටම පුංචි හරි කමෙන්ට් එකකුත් ලියලමයි යන්නේ...ගීත් අපි කාටත් දිරිය දෙන කෙනෙක්....

ලිහිණියා ..හැම වෙලමෙ දුකින්මයි ඉන්නේ....

Janaranga Dewasurendra May 31, 2011 at 12:05 PM

ඒක ළිහිණියාගේ උරුමේ වෙන්න ඇති..නැත්නම් ඒක ළිහිණියගේ අනන්‍යතාව වෙන්න ඇති..බොහොම ස්තූතියි සහෝදරිය අදහස් දැක්වූවාට..ඒ වගේම මගේ කවි පැල්පතට ආදරයෙන් පිළිගන්නවා

Dinesh May 31, 2011 at 1:12 PM

තවම හඩන නුඹේ සිත ලගට
රහසින් ඇවිත් හිමිහිට
ආදරේ බව අහසක් උසට
මුමුණන්න හිතයි මට..

Janaranga Dewasurendra May 31, 2011 at 8:53 PM

මුමුණන්න හිත ඇතිමුත්
බයයි මසිතට
හඬාවියි නුඹ යලිත්
උහුලන්න බැරි ලෙසට

ස්තූතියි දිනේෂ සහෝදරයා

පන්සල් හංදිය June 6, 2011 at 1:49 AM

ලස්සනයි .........

Janaranga Dewasurendra June 6, 2011 at 3:01 AM

ස්තූතියි කල්හාර

cameelia June 6, 2011 at 10:58 PM

එයාට කියා ගන්න වචන නැති වුනාට එයාගේ හිතේ හැඟීම් මේ වගේම ඇති.

Janaranga Dewasurendra June 7, 2011 at 12:01 AM

හිතේ හංඟාගෙන ඉන්න දුක කියාගන්න හිත ඉඩ නොදීමම හිතට වදයක් වෙන්න ඇති..ස්තූතියි කැමීලියා මල